From a small bag to a big backpack

Iedereen draagt de 'figuurlijke rugzak' met zich mee met vooral de mooie momenten om te onthouden.. Mijn rugzak is de afgelopen maanden letterlijk en figuurlijk een grote backpack geworden met nog meer bijzondere momenten die mij hebben ontroerd, verrijkt maar vooral heel veel blijdschap en liefde hebben gegeven! 

16 oktober, voelt nog als de dag van gister maar ook alweer heel lang geleden! Toen ik een paar jaar geleden naar Australië vertrok gaf m'n oom mij een kaart met de tekst 'wie reist leeft dubbel'.. Ben ik echt maar 10 weken in Azië geweest?

De eerste 2,5 week waren we ook verdubbeld. Fantastische belevenissen met z'n 4en in Singapore en Maleisië. We reisden alsof we dit altijd zo hebben gedaan, 1 groot avontuur, zo mooi! 

Daarna werd het gezin de grootste en gezelligste familie van Joure en omstreken. Ook met z'n 13en op Langkawi hadden we de grootste lol! Na 1,5 week vakantie vieren, eten, drinken, spelletjes, selfies maken, ouwehoeren, karaoke en nog veel meer te gekke dingen, begon het avontuur alleen.

Als ik aan dat moment terug denk, weet ik nog dat ik tegen mezelf in
Bangkok zei: het komt wel goed! En dat kwam het ook.. Door Thailand werd ik overrompeld, ik weet niet of dit kwam doordat ik net alleen was of door de diversiteit van het land. Laos deed me denken aan Nieuw-Zeeland met de meest prachtige natuur, helemaal met als entree de boottocht van twee dagen. De homestay in Vietnam krijg ik nog steeds kippevel van wanneer ik er over vertel. Niet omdat het er zo koud was maar zo indrukwekkend. De drie weken vlogen voorbij en het was super om zoveel verschillende mensen te ontmoeten.

Daarna werd het tijd om wat terug te doen en kwam ik terecht op een plek waar het uitzicht fantastisch is maar waar ik werd geraakt door de armoede. Ik zie alleen maar blije gezichten in de Filipijnen en wanneer ik de schoolkinderen vraag hun cadeauwensen voor kerst te tekenen zie ik lolly's, chocolade en stiften. Het verschil met onze cultuur is zo groot en toch voel ik dat ze heel gelukkig zijn! Juf zijn voor 2 weken maakte m'n reis helemaal compleet.

De afgelopen dagen waren heerlijk relaxed in El Nido. Het paradijselijke verlaten strand, een boek uitlezen, 20 muggebulten er bij gekregen, nog even met Tine uit Noorwegen eten, vele leuke mensen gesproken.. En vergeten in welke bar ik met een Frans/Amerikaans stel had afgesproken. Ook m'n geheugen staat in de relaxmodus en dus zie ik ze niet meer (kan nóg steeds niet op de naam komen haha). Ach, kan gebeuren, dit waren de vierde franse mensen waarmee ik dan zou optrekken deze reis.. Drie is voldoende.

Nu is het tijd om naar huis te gaan. De letterlijke grote backpack wil ik eigenlijk nog niet af doen, ondanks dat ik er heel erg naar uitzie iedereen weer te zien!

M'n Azië boek sluit ik af met een dankjewel! Bedankt voor alles wat je me hebt gegeven en vooral die grote glimlach, ik voelde me nooit alleen. 

Jullie als trouwe volgers bedankt voor het lezen en de altijd lieve reacties en alle andere manieren van interesse. Tot snel in Nederland!

Dikke tut Titia