Great laughs in Laos

Gelachen heb ik zeker..
Het begon allemaal met de 2-daagse tocht om van Thailand naar Laos te reizen. Bij de grens moest ik in de camera kijken voor controle.. Miss, a little bit to the right, left, left, right.. Ok, looking really good! Haha.. Next! Wat een chaos bij de grens, tientallen backpackers en heel veel mensen die moeten regelen dat we naar binnen mogen. Maar het valt me op, iedereen is happy! 

In de rij staat Lauren uit Parijs achter me en vraagt zich ook af of we wel op tijd bij de boot aankomen. Maar dit komt goed zeggen ze en we wachten rustig af. Lauren is frans en woont en werkt in London. Op dit moment is ze 'in between jobs' en start ze in april weer als broker. De hele dag achter vele computerschermen en de beste deals voor haar klanten afsluiten. Ze vertelt dat ze haar kamer al voor de tussenstop van de bootreis heeft geboekt en zelfs al 4 nachten in Luang Prabang! Ok, die is wel heel goed voorbereid! We worden gesplitst omdat we bij verschillende bedrijven hebben geboekt en zo word ik bij 2 duitsers (Martin en Paul) in een busje gezet, die we trouwens de hele week weer tegen komen. Ze vragen zich af hoelang Lauren en ik al reizen, maar ik moet dan bekennen dat ik haar daarvoor te kort heb gesproken.. Ooh jullie kennen elkaar niet? Nope ;) een leuk begin van een erg gezellige week.

We varen met de 'slowboat' over de Mekong naar de tussenstop in Packbeng, eten 's avonds met nog acht backpackers en zoeken het hostel op om de volgende dag weer vroeg door te varen. Het was vroeg maar voordat we vertrokken was het half 10 (geen haast hier haha). Onderweg hebben we het mooiste uitzicht, wat een super ervaring om zo een land binnen te komen. Naast het vaarbedrijf hebben de schippers ook nog andere klussen want we stoppen om het uur ongeveer even om wat te bezorgen, ach ja waarom ook niet combineren. Aan het eind van de dag komen we aan in Luang Prabang en gaan we opzoek naar het hostel. Het hostel blijkt een hotel en zo luxe heb ik nog niet gezeten als backpacker. Lauren weet wel wat ze moet boeken :). 'S avonds eten we wat op de markt en doen met z'n vieren nog een Lao massage voor 6 euro. Een uur lang worden we uitgerekt in onze bruine apepakjes en mogen daarna nog even relaxen met een kop thee. 

De volgende dag slapen we uit en doen onze eigen tour door het dorp. Overal (veel rond de tempels) lopen monniken met oranje 'jurken', welke op verschillende manieren worden gedragen.
1. Volledig bedekt betekent dat ze nog in opleiding moeten (kinderen)
2. Één schouder bedekt betekent dat ze in opleiding zijn
3. 'Strepless' betekent dat het afgestudeerde monniken zijn.
'S avonds gaan we met Paul en Martin en nog 2 duitse meiden naar Utopia.. Een bar/restaurant waar je ongeveer 3x iets moet bestellen voordat je het krijgt.. De sfeer is uber relaxed en dat heeft ook z'n uitwerking op het personeel.. Haha.
De volgende dag spreken we met de vier duitsers af om scooters te huren en naar de watervallen te rijden. In Langkawi heb ik goed geoefend dus dat moet hier ook lukken.. We vertrekken vroeg zodat we voor de toeristen die per tuk tuk reizen voor zijn bij de watervallen. Het uitzicht is super, wat een vrij gevoel op zo'n scooter. We zwemmen is het heldere (hele koude) blauwe water en maken nog een klim van een uur om het begin van de watervallen te bewonderen. Rond 5 uur zijn we terug in Luang Prabang om de zonsondergang te aanschouwen bij de sunsetbar. De naam zegt het al, alleen de bar moet nog worden gebouwd. 2 bankjes en wat te drinken en dat was het.. Het uitzicht was er zeker niet minder om. Na het vele hiken van die dag vinden we het wel weer tijd voor een massage, deze keer doet het me overal pijn en vraag ik me af of we toch niet beter die van 6 euro moesten nemen i.p.v nu 5 euro ;). We komen 's avonds weer backpackers van de boot tegen en drinken en zingen met z'n allen nog wat rond Morgan z'n gitaarspel.

Die nacht schrik ik wakker van het feit dat ik moet overgeven, 6 uren lang hang ik boven de pot.. Niks aan zo tijdens het reizen. Rond 8 uur stopt het en duik ik m'n bed weer in. Ook 's middags kruip ik er weer in en Lauren ook! Haha die houd van slapen.. Ze zegt eerlijk: niet leuk voor jou dat je ziek bent maar nu kan ik ook heerlijk wat uren inhalen. Ze slaapt de hele middag terwijl ik lig te staren naar het plafond. Ze zorgt goed voor me en we moeten erg lachen om het feit dat ze zo goed heeft geslapen terwijl ik ziek ben.

De volgende dag gaan we vroeg richting Vang Vieng, in een minibusje worden we opgehaald en rijden we 6 uur hobbelend naar de volgende bestemming. Ook deze chauffeur stopt overal en we zien vele kinderen buiten op straat spelen. Deze kinderen hebben heel weinig en toch zie je ze met van alles spelen. Kinderen dragen hun broertje/zusje overal mee heen en ook hier zien we alleen maar blije gezichten. In Vang Vieng aangekomen boeken we hier op mijn verzoek een hostel zodat we eerst even kunnen rond kijken of er wat is. Lauren moet er even aan wennen maar de kamer die we vinden heeft een super uitzicht. We lopen langs de bars/restaurants en het valt hier op dat vele eigenaren 2 tv's draaien met non-stop Friends op TV. We ploffen neer en kijken relaxed een paar afleveringen. S' avonds drinken we wat bij het kampvuur en luisteren naar live muziek. 

Vang vieng staat bekend om de tubing en het feesten, een soort van Lloret a mar. We delen samen met de duitsers die ook al zijn gearriveerd een tuk tuk naar de blue lagoon en de caves. Een half uur lang lopen we door de grotten totdat het donker wordt. Omdat we zonder gids zijn lopen/klunen we weer terug. Ik heb een goed gevoel voor richting maar dat durf ik niet aan. In de middag melden we ons aan voor de tubing, 2 uren over een river dobberen waarbij je stopt bij wat restaurants om wat te drinken. Dat drinken wordt m'n eigen cola en water wat ik heb mee gebracht, want alleen het laatste 'station' blijkt open te zijn. (We horen later dat er 2 toeristen twee dagen daarvoor zijn verdronken omdat ze zoveel hadden gedronken.. maar goed dus dat ze die tenten sluiten).

Wanneer we weer het dorp terug inlopen besluiten we weer bij een friends-cafe wat te eten. In Thailand staan de ladyboys bekend maar hier werken er zo'n 4 in een restaurant. Als we 's avonds op stap gaan valt me ook op dat er veel meer vrouwen zijn. Maar of dit dus allemaal vrouwen waren is nog maar de vraag. We spelen bierpong met de duitsers en winnen 3 van de 3! Een koreaan staat hier versteld van en probeert het ook tegen Lauren en mij. Wint de koreaan ook nog, maar wat een leuke avond was dat!

Net zoals de rest van de week eigenlijk! In Luang Prabang vinden we de tekst van Yeats: 'there are no strangers here, only friends who haven't yet met' en zo is het. Samen met Lauren heb ik onwijs veel gelachen in Laos. Het is een prachtig land, de mensen zijn wat mij betreft nog vriendelijker dan in Thailand. We zijn nu in Vientiane op het vliegveld. Ik onderweg naar Hanoi (Vietnam) en Lauren naar Phuket (Thailand). Jammer dat we niet nog een week samen kunnen reizen maar ik maak van Vietnam gewoon weer een nieuw avontuur. Met de muziek in m'n oren reis ik vanavond nog met de nachttrein naar Sapa, het noorden van Vietnam opzoek naar een homestay voor een paar nachten.

Tot de volgende!

Dikke tút Titia